Ooit werd ik verliefd op de verzorger van een voetbalploeg. Toen er nog geen kinderen waren en we nog zeeën van tijd hadden, was ik af en toe es op post om de match te volgen en de nabespreking tijdens de derde time bij te wonen. Ik ben eigenlijk meer een koersfanaat en dacht dus eigenlijk niet dat ik zou uitkijken naar een wekelijkse afspraak met de grasmat.
Het is echter puur genieten… samen met de andere mama’s en papa’s aan de zijlijn supporteren voor onze kleine mannen en de toffe Lotte. We betrappen er ons op dat we ons niet kunnen inhouden als het wat spannend is en als de vurigste supporters de bal in het doel roepen, altijd met veel respect voor de tegenstanders.
Het seizoen zit erop. Vandaag speelden ze nog een toernooitje, waarbij we samen telden hoelang we nog moeten wachten tot de eerste training start. Hoe een koersfanaat, voetbalmama wordt.
Met dank aan mammie Moniek voor de fotocollage!
LikeLike